tag:blogger.com,1999:blog-19439113566425344932024-03-13T04:24:31.874+01:00Sercem pisaneMonikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-82596590182686426492010-12-30T14:07:00.000+01:002010-12-30T14:07:35.765+01:00Artykuł Pani M. Błasiak -Warchał<div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Kolejny artykuł Pani M. Błasiak -Warchał ukazał się w grudniowym numerze "Głosu Podbeskidzia" </b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Czynił radość, uśmiechem obdzielał, w rymach i śpiewaniu<o:p></o:p></b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><br />
</b></div><div class="MsoNormal"> Wadowicom oddał serce i 32 lata swojego, jakże twórczego<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>życia.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Przez wielu podziwiany, a przez innych niedoceniany.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Jakim był człowiekiem ? Pozostała po nim ogromna spuścizna, dziesiątki piosenek, wierszy, kronik – pamiętników, gdzie skrupulatnie opisywał wydarzenia miasta Wadowic w oparciu o<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>działalność kapeli „Wadowickie Chłopaki”.</div><div class="MsoNormal">Adam Dec odszedł do Pana 20 października 2010 roku, po ciężkiej chorobie.</div><div class="MsoNormal">W jednym z wierszy<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>umieszczonym w pierwszej z kronik, zapisał:</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Powinnością moją – kędy noga stanie <o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Czynić ludziom radość, uśmiechem obdzielać.<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Oto treść mego życia, skromne me posłanie <o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Dlatego i dziś przed wami swe serce otwieram!<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Jeśli w moich rymach i moim śpiewaniu<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Znajdziesz coś dla siebie- słówko, nutę jaką<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Będę Ci rad wielce, w stokrotnym dziękowaniu –<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Że posłanie moje jest dobrą oznaką.<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br />
</i></div><div class="MsoNormal"> Pochodził z Rypina w woj. kujawsko – pomorskim. Tam przez kilkanaście lat prowadził działalność kulturalną i artystyczną. 1 października 1978 roku został zaprzysiężony na działacza kultury w Wadowickim Domu Kultury. Tak pisał o tym wydarzeniu<i style="mso-bidi-font-style: normal;">:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dla mnie było to duże przeżycie. Przybyłem na gościnną Ziemię Wadowicką z odległej części kraju. Stałem się Jej nowym obywatelem. Dlatego od tego momentu, będę czynił wszystko, aby choć w części nadać środowisku, wspaniałym ludziom /na miarę swych skromnych możliwości/, uroku w odkrywaniu piękna Tej Ziemi. Czy mi się uda? Czas pokaże.</i></div><div class="MsoNormal">Słowa te traktował bardzo poważnie, o czym świadczą dokonania i spuścizna. Jest autorem wielu piosenek, o bardzo różnym charakterze, od poważnych, refleksyjnych, poprzez religijne, dla dzieci, itp. Wszystko zależało z kim współpracował , dla kogo był tekst przeznaczony.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> Jego przyjazd do Wadowic zbiegł się z wyborem Karola Wojtyły na Papieża. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">I ja też-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>jako ten nowy obywatel tego wspaniałego miasta – chciałbym cieszyć się wraz z jego mieszkańcami<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>tym co nastąpiło. Chciałbym też dołożyć swą maleńką cegiełkę do jego przemian. Chciałbym mówić o jego sprawach codziennych w swych piosenkach i wierszach. Oto treść mojego bytowania na tej Ziemi, która stała się dla mnie drugim domem</i>. Wydarzenie to przyczyniło się do powstania licznych wierszy, piosenek o i dla Jana Pawła II, które wykonywała kapela podwórkowa „Wadowickie Chłopaki”. Jej założycielem i autorem piosenek był właśnie pan Adam. Powstała w grudniu 1978 roku. Działała przez 15 lat i koncertowała nie tylko na wadowickim rynku, ale też z sukcesami<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>brała udział w przeglądach kapel, odwiedzała domy pomocy i opieki społecznej.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Zawsze przyjmowani z radością i uśmiechem, nie było im dane ani raz wystąpić przed papieżem Janem Pawłem II, choć przez 15 lat byli wizytówką miasta. </div><div class="MsoNormal">Kilka lat temu pan Dec mówił: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Od dziesięciu lat kapela praktycznie nie działa. Martwi mnie fakt, że w czasie ostatnich uroczystości związanych z urodzinami i rocznicami papieskimi, nikt nie zainteresował się wstępami kapeli „Wadowickie Chłopaki”. Niewiele jest w naszym mieście tak wadowickich akcentów jak ta właśnie kapela. Mam nadzieję, że nasze instrumenty nie zdążą zardzewieć i będą miały okazję jeszcze zabłyszczeć przed Wadowiczanami</i>.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Do najcenniejszych pamiątek zaliczał listy z błogosławieństwem papieskim, które otrzymał w odpowiedzi<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>na korespondencję zawierającą wiersze i<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>nagrania kapeli podwórkowej.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> Adam Dec był autorem kilku hymnów szkolnych, m.in. byłej SP nr 1 im. M. Skłodowskiej – Curie, SP w Barwałdzie Dolnym im. J. Kukuczki , SP w Radoczy im. Żwirki i Wigury<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>i muzyki do hymnu SP w Witanowicach im J. Kochanowskiego<i style="mso-bidi-font-style: normal;">. Wcale nie jest łatwo napisać hymn dla szkoły. Każda ze szkół ma swój charakter. Przesłanie jakie niesie patron, a także zmiany zachodzące w historii naszego kraju powinny być w takim hymnie wyrażone.</i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><br />
</i></div><div class="MsoNormal"> Pracował jako nauczyciel muzyki, prowadził chóry dziecięce. Ostanie lata poświęcił prowadzeniu chóru w <u>Witanowicach</u>. (i tu do druku wkradł się błąd - oczywiście chodzi o chór we Frydrychowicach).<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Pisał teksty pieśni<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>i muzykę, także dla chóru „Opoka”. Potrafił współpracować z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Odkrywał w ludziach talenty muzyczne i pomagał im je rozwijać. Praca ta bardzo często przynosiła<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>sukcesy w konkursach.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> Przez lata Adam Dec był związany z organizacjami działającymi na rzecz pomocy dzieciom, szczególnie pokrzywdzonym przez los. Dwie kadencje był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Wadowicach. Otrzymał najwyższe odznaczenie TPD – Order Jordana. Wspólnie z kapelą podwórkową brali udział w akcjach Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, kwestowali na rzecz powodzian w 1997 roku i pomogli w odbudowie jednego domu dziecka<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Kłodzku. Większość koncertów<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>organizowali nieodpłatnie.</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Żyć dla siebie to nie sztuka <o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">więc potrzeby w koło szukaj.<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Bo kto sercem innym płaci<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ten zyskuje, a nie traci.<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i><b><br />
</b></i></div><div class="MsoNormal"><b>Jak zapamiętamy pana Adama Deca – barda ziemi wadowickiej?</b></div><div class="MsoNormal"><b><br />
</b></div><div class="MsoNormal">Dziadziuś był wspaniałym, skromnym człowiekiem. Ostatnie miesiące jego życia spędzałam właśnie przy nim. Biło od niego niezwykłe ciepło, troska, miłość. Był człowiekiem, który miał ciągle wiele planów. Pamiętam, kiedy kilka lat temu otrzymał komputer, był niezmiernie zadowolony z faktu, że może szybciej pisać i komponować piosenki. Zawsze był blisko, był zainteresowany życiem swoich bliskich. Bardzo mi go brakuje. Nie wiem jak będzie wyglądała nasza Wigilia bez Dziadziusia.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>MONIKA – wnuczka</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">Adam Dec był człowiekiem wybitnym, wyjątkowym. Pomimo swej skromności, natury bardzo delikatnej, pełnej taktu – mocno oddziaływał na wielu ludzi. Jakże wielu ma mu sporo do zawdzięczenia. (…) Wiele do zawdzięczenia ma ziemia wadowicka. Te dziesiątki utworów, które wymyślił, świadczą dobitnie, że był piewcą tej małej ojczyzny – wadowickiej ziemi. (…) Utwory Adama Deca wypływały z głębi jego serca i trafiały do serc. (…) nie na pokaz, nie dla własnego uznania, poklasku. Jego utwory były przeznaczone dla dobra innych, tych do których były adresowane.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ks. Józef Gwiazdoń</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> Na portalu wadowice24.pl znajdziemy wspomnienia i refleksje mieszkańców na temat pana Deca</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">„Odszedł<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>wspaniały, ciepły, wartościowy, o wysokiej kulturze człowiek. Wadowiczanin<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-swoją duszą!! Wniósł<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>wiele do rozwoju kultury naszego miasta i wiele miał planów /gdyby miasto chciało – szkoda/ … w szerokiej mierze należy docenić aktywność muzyczną Pana Adama<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>i jego prace niekwestionowalna w tej dziedzinie /tak łatwo komuś zabrać – a nie należy/”.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>napisane przez mm</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">„Wspaniały, wielki kompozytor, poeta, nauczyciel i Przyjaciel. Szkoda, że okradany z własnej twórczości i niedoceniany za życia tylko w Wadowicach”<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"></span> napisane przez Miś</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal">„Adasiu! Byłem dzisiaj na Twoim grobem. Zapaliłem znicz. Jest tam Twoje zdjęcie- twarz pełna ciepła, miłości do ludzi, bo ta miłość jest wypisana na niej. Nie spotkam Cię spacerującego po ulicach naszego miasta, ale zawsze pozostaniesz w mej pamięci jako szlachetny człowiek”<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>napisane przez Mgła</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> Całą swoją spuściznę i prawa autorskie przekazał wnuczce, Monice. Do ostatnich chwil dzielił się z nią planami związanymi ze swoją twórczością. Pragnieniem Adam Deca było wydanie tomiku poezji . Głośno nigdy nie upominał się o prawa autorskie piosenki „Moje miasto Wadowice”, gdzie w oryginale czytamy o Zegadłowiczu, a nie o maku. </div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"> To chyba nie przypadek, że przyjechał do Wadowic krótko przed wyborem Karola Wojtyły na Papieża, kiedy o naszym mieście usłyszał cały świat. Wadowice nigdy nie miały takiego twórcy, który tyle utworów poświęcił<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>miastu. Czy kiedyś Adam Dec doczeka się nie tylko pamięci, ale wymiernego dowodu wdzięczności mieszkańców Wadowic?</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Są na świecie cudne kraje, <o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">gdzie oliwny gaj dojrzewa, <o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">słońce świecić nie przestaje, <o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">cykadami wieczór śpiewa.<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Lecz jest miejsce tak mi bliskie <o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">-każdy dziś to z dumą przyzna –<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>piękna ziemia Wadowicka.<o:p></o:p></i></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 303.0pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Tu mój dom, moja Ojczyzna!<span style="mso-tab-count: 1;"> </span><o:p></o:p></i></div><div align="right" class="MsoNormal" style="tab-stops: 303.0pt; text-align: right;"><br />
</div><div align="right" class="MsoNormal" style="tab-stops: 303.0pt; text-align: right;">M. Błasiak -Warchał</div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-65692576064358737092010-12-08T17:57:00.002+01:002010-12-08T17:57:50.507+01:00Msze święte za śp. Adama Deca<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWxQ1MThH5K3rXdLdRTIGZjWS-4VQTYa4ndsIHprd8nltA8Om8II2h2PKtuznNF_rin4xRXstC61nxoRnmqLj_9rkMXuyxPS4pLJ7c4dJTjsa6-8SyQbNeGTtpb4p_T5zZRYBbmGPVaHTI/s1600/DSC02965.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWxQ1MThH5K3rXdLdRTIGZjWS-4VQTYa4ndsIHprd8nltA8Om8II2h2PKtuznNF_rin4xRXstC61nxoRnmqLj_9rkMXuyxPS4pLJ7c4dJTjsa6-8SyQbNeGTtpb4p_T5zZRYBbmGPVaHTI/s320/DSC02965.JPG" width="232" /></a></div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-11172541175132429012010-10-29T09:44:00.006+02:002010-11-10T00:55:42.968+01:00PodziękowaniaW imieniu całej rodziny chciałabym podziękować wszystkim osobom, które wzięły udział we mszy św. i ceremonii pogrzebowej dziadziusia śp. Adama Deca.<br />
Wszystkim, którzy okazali wiele serca i życzliwości <span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: 19px;"> w tak trudnych dla nas chwilach.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: 19px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: 19px;">Monika</span> <br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: 19px;"></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 14px; line-height: 19px;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: 19px;"></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: 14px; line-height: 19px;"></span><br />
<object width="480" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/rcu1Gziqe_4?fs=1&hl=pl_PL&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/rcu1Gziqe_4?fs=1&hl=pl_PL&rel=0&color1=0x3a3a3a&color2=0x999999" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia; font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 14px; line-height: 19px;"><br />
</span></span>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-72744428217104475692010-10-22T01:37:00.002+02:002010-10-23T10:06:52.913+02:00Każdy dzień zbliża nas do Ciebie...<div style="text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div>Nie umiem pozbierać słów... Przepełnia mnie wielki smutek i żal ale jednocześnie jestem szczęśliwa, że byłam z dziadziusiem do ostatniej chwili. Okres ostatnich dwu miesięcy wiele mnie nauczył.<br />
Starałam się być przy nim najczęściej jak było to możliwe. Był nadzwyczajnym człowiekiem... bardzo dzielnie znosił tą okropną chorobę, która z dnia na dzień coraz bardziej go osłabiała.<br />
Powtarzał:<br />
<br />
<i> "Choć minęły niby sen</i><br />
<i>i młodość nasza i marzenia</i><br />
<i>został nam kolejny dzień</i><br />
<i>a w nim tyle jeszcze tyle do spełnienia."</i><br />
<br />
Jeszcze kilka dni temu napisał piosenkę... niestety ostatnią ..tutaj. W nocy z niedzieli na poniedziałek czuwałam przy jego łóżku i do 4.30 rano słuchałam jego opowiadań... planów i choć zmęczenie dawało mi się we znaki to chciałam zapisać jak najwięcej jego słów. Pytał: "Moniu, to napiszemy jeszcze coś?" jak mogłabym mu odmówić? :) Był najbliższą mi osobą... Zawsze był i na zawsze pozostanie. Wiem, że czuwa teraz nade mną i nie chciałby widzieć tych oczu pełnych łez, ale trudno je powstrzymać zwłaszcza, że jeszcze kilka chwil temu mogłam być przy nim.. tak blisko.<i> </i><br />
<br />
<br />
<i>Było mi bardzo trudno "poskładać" ten artykuł. </i><br />
<i>Dzięki uprzejmości Marcina Guzika został on umieszczony na portalu www.WadowiceOnline.pl rano 20.10.2010roku. </i><i> </i><br />
<i><br />
</i><b></b><br />
<i>Nasz najukochańszy dziadziuś zmarł tego samego dnia wieczorem. </i><b></b><br />
<i>A tak bardzo chciałam mu go jeszcze pokazać<b> </b><b>:(</b></i><br />
<br />
<b> </b><br />
<b>Chociaż nie jest rodowitym wadowiczaninem, to właśnie Wadowicom oddał swoje serce. Kilka dni temu obchodziliśmy kolejną rocznicę wyboru papieża Polaka na Stolicę Piotrową. Z tej okazji przypominamy sylwetkę mgr Adama Deca, tak mocno związanego z osobą Jana Pawła II i jego rodzinnym miastem.</b><br />
<br />
Z kart pamiętnika Adama Deca: <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUpuiqL1CJO-gIcH3NZcHzLYnuo-1lwFvkbewaKEH6hF84EDkEsWjMhhqwNPBImiRXeQEVsRgTB_NGaMOPQTVLvjo8rDvEBC1TbylNC6-Oixm8Kqp5R3Qa2q0w7leeOYDETW0mPbZdQGjL/s1600/P9271769.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUpuiqL1CJO-gIcH3NZcHzLYnuo-1lwFvkbewaKEH6hF84EDkEsWjMhhqwNPBImiRXeQEVsRgTB_NGaMOPQTVLvjo8rDvEBC1TbylNC6-Oixm8Kqp5R3Qa2q0w7leeOYDETW0mPbZdQGjL/s320/P9271769.JPG" width="280" /></a></div><i>”Dnia 16.10.1978 r. wadowicki rodak – Karol Wojtyła- arcybiskup Krakowa zostaje wybrany na kolejnym konklawe w Watykanie – Papieżem, głową kościoła rzymsko - katolickiego i przyjmuje imię Jana Pawła II. Od tego momentu Wadowice - miasteczko dotąd nieznane, staje w centrum zainteresowania całego świata. <br />
<br />
I ja też – jako nowy obywatel tego miasta chciałbym cieszyć się wraz z jego mieszkańcami tym, co nastąpiło. Chciałbym dołożyć swą maleńką cegiełkę do jego przemian. Chciałbym mówić o jego sprawach codziennych w swoich piosenkach i wierszach. Oto treść mojego bytowania na tej ziemi, która stała się dla mnie drugim domem rodzinnym".</i> <br />
<br />
<b>Adam Dec nie jest rodowitym wadowiczaninem, przyjechał do naszego miasta 1 października 1978 roku. Od początku swojego pobytu na ziemi wadowickiej przelewał swoje smutki i radości, będące – jak mówi - jakoby klimatem dnia powszedniego, w postaci piosenek i wierszy.</b> <br />
<br />
<i>„Są na świecie cudne kraje, <br />
gdzie oliwny gaj dojrzewa,<br />
słońce świecić nie przestaje,<br />
cykadami wieczór śpiewa.<br />
Lecz jest miejsce tak mi bliskie<br />
- każdy dziś to z dumą przyzna - <br />
piękna ziemia Wadowicka. <br />
Tu mój dom, moja Ojczyzna! <br />
Piękna ziemia Wadowicka.<br />
Tu mój dom, moja Ojczyzna!"</i><br />
<br />
Był inicjatorem powstania i kierownikiem kapeli podwórkowej „Wadowickie Chłopaki”, w której grał na akordeonie. Artystyczny dorobek grupy stanowiły utwory traktujące o mieście, jego ówczesnych przeobrażeniach oraz mieszkańcach Wadowic.<br />
<br />
W skrupulatnie prowadzonych przez Pana Adama kronikach kapeli możemy przeczytać, że jednym z celów było rozśpiewanie, ożywienie miasta oraz pomoc w jego codziennych sprawach. Wartym podkreślenia jest fakt, iż zespół ten był formą społecznego działania i większość koncertów była organizowana nieodpłatnie. Brali udział w akcjach <b>"Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy"</b> a także zbiórce na rzecz ofiar powodzi z 1997 roku. Zebrane pieniądze zostały przekazane dla Domu Dziecka im. St. Starzyńskiego w Płocku. <i>„Karty naszej bogatej kroniki były otwarte na każdą sprawę i dla każdego”</i> - czytamy. „Wadowickie chłopaki” do swoich sukcesów zaliczają liczne występy w Krakowie, Bielsku-Białej, Oświęcimiu, udział w <b>Ogólnopolskim Festiwalu Kapel Podwórkowych w Przemyślu</b>, podczas którego kapela zajęła drugie miejsce. Brała również udział w programie ogólnopolskim Polskiego Radia <b>"Ojca Świętego Polska światu dała"</b> a także w programach telewizyjnych m.in. <b>„Zajechał wóz do Wadowic”.</b><br />
<br />
Adam Dec przez wiele lat związany był z różnymi organizacjami działającymi na rzecz dzieci skrzywdzonych przez los. Dwie kadencje był <b>Prezesem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Wadowicach</b> oraz członkiem nadzwyczajnym <b>Polskiego Związku Niewidomych</b>. Stąd w jego utworach znaleźć można również temat miłości do człowieka niepełnosprawnego. Posiada najwyższą oznakę <b>Towarzystwa Przyjaciół Dzieci: Order Jordana</b>. Stosunek pana Adama do najmłodszych wyrażają słowa jednej z jego piosenek: <br />
<br />
<i>„Bądź przyjacielem i spójrz dookoła<br />
Nim się z lubością rzucisz na posłanie,<br />
Niechaj Twe serce kiedy ktoś zawoła<br />
Nie będzie głuche na serca wołanie.”</i><br />
<br />
Przez wiele lat był <b>instruktorem muzyki w Wadowickim Domu Kultury</b>. W 1980 r. zapoczątkował imprezę pt. <b>„Muzyczne konfrontacje”</b>. Stanowiła ona przegląd dorobku młodzieżowych amatorskich zespołów instrumentalno-wokalnych. Z roku na rok impreza ta zyskiwała coraz większą popularność zarówno wśród amatorów wykonawców jak i publiczności. Prowadził kapelę przy <b>Zespole Pieśni i Tańca Wadowice</b>. Jest autorem hymnów szkół, zarówno z Wadowic jak i okolicznych miejscowości.<br />
<br />
Kto poznał pana Adama bliżej wie że pisanie wierszy i piosenek jest integralną częścią jego osobowości i wielką potrzebą serca. Szczególnie bliska jest mu osoba Ojca Świętego. Jest współautorem piosenki <b>„Moje miasto Wadowice”</b>. Poniżej można usłyszeć, jak fantastycznie i świeżo, w porównaniu do tego, co możemy usłyszeć codziennie o 13 na wadowickim rynku, brzmi wersja "na żywo" w oryginalnym wykonaniu Adama Deca:</div><div style="text-align: center;"><object data="http://www.youtube.com/v/M2w6tC1QGSA?fs=1&hl=pl_PL" height="385" type="application/x-shockwave-flash" width="480"> <param name="allowFullScreen" value="true" /><param name="allowscriptaccess" value="always" /><param name="src" value="http://www.youtube.com/v/M2w6tC1QGSA?fs=1&hl=pl_PL" /><param name="allowfullscreen" value="true" /></object></div><div style="text-align: justify;"><br />
Jedną z najcenniejszych pamiątek jakie posiada Adam Dec są listy z błogosławieństwem papieskim, które otrzymał w odpowiedzi na korespondencję zawierającą wiersze oraz nagrania piosenek w wykonaniu "Wadowickich Chłopaków".<br />
<br />
<i>"Któż historii wydrzeć zdoła <br />
fakt tak wzniosły i wspaniały<br />
Przed którym świat chylił czoła<br />
Przed którym wieki oniemiały<br />
Któż podważy prawdę taką<br />
Któż tej prawdy nie wypowie?<br />
Dumę przyniósł nam Polakom<br />
Polski Papież!- nasz z Wadowic!”</i><br />
<br />
<br />
<br />
<b>"List otwarty do Ojca Świętego"</b><br />
<br />
<i>Pozdrawiam Ciebie Ojcze Święty <br />
Z tego kraju <br />
Gdzie Wisła wstęgą się wije<br />
Gdzie skowronki wśród pól śpiewają<br />
Gdzie ludzie patrzą w przyszłość<br />
Gdzie każdy jej wypatruje...<br />
Pozdrawiam z Ojczyzny- POLSKI<br />
Którą tak wielce miłujesz<br />
<br />
Przemierzasz wielki Pasterzu <br />
Kontynenty i kraje<br />
Jakże Ci zatem zdrowia<br />
I wytrwałości staje?<br />
Wiem, odpowiesz mi zaraz<br />
„Wola Pana taka<br />
Wszak włożył mi na palec<br />
Pierścień Piotra rybaka".<br />
<br />
Chciałbym Ci wiele powiedzieć<br />
Co serce moje czuje<br />
Ale wybacz, nie zdołam<br />
I jakoś słów mi brakuje ...<br />
Idę przy Tobie w myślach<br />
Co czuję oddaję w swym śpiewie<br />
I wierzę, że choć daleko...<br />
Jestem blisko CIEBIE.</i> <br />
<br />
Od 6-ciu lat jest <b>dyrygentem chóru</b> działającego przy Kole Gospodyń Wiejskich we Frydrychowicach. Ma on na swoim koncie ok. <b>160 koncertów w kościołach, na przeglądach w Polsce i na Słowacji.</b> Wszędzie przyjmowani są z dużym aplauzem. W chórze śpiewają całe pokolenia: babcie, wnuczki, mamy a także ojcowie. Jak mówi Pan Adam <i>„to wspaniali ludzie, oddani pieśni. Są jak jedna rodzina”.</i> <br />
<br />
Smutnym jest fakt, że dziś o osobach takich jak pan Adam Dec, które tak wiele zrobiły dla kultury i popularyzacji Wadowic, tak mało się mówi i pisze. Ich bogaty dorobek jest całkowicie pomijany, chociażby przy kolejnych rocznicach papieskich. Ktoś wie, dlaczego?<br />
<br />
<i>„Dałem ja Wam serce dałem,<br />
Radość z Wami przeżywałem<br />
Dziś rozmyślam w samotności<br />
- co zostało z tej miłości...”</i></div><br />
<div align="RIGHT">(M.)<br />
(zdjęcia: zbiory prywatne Adama Deca)</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-48718853549760325712010-10-07T00:44:00.000+02:002010-10-07T00:44:11.853+02:00Do człowieka<div class="MsoNormal"><b>Do człowieka<o:p></o:p></b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"> autor: Adam Dec<o:p></o:p></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Choć wartością (swego wnętrza) nie ozdobisz ciała</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Choć miłości siłą nie wyciszysz głodu </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Przyznasz mezalians tych dwojga to jest rzecz wspaniała</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ona nigdy Ci w życiu nie czyni zawodu </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Wartość człowieka- to jest wnętrze Twoje </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">W relacji z życiem i drugim człowiekiem</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">A mówić- to głębia uczuć, przyjaźni podwoje</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Tym bardziej otwarte, gdy dojrzałe wiekiem</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">xxx</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Wierz mi przyjacielu, że nic piękniejszego </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak cieszyć się szczęściem człowieka drugiego</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Bo kto tej zalety w sobie nie zatraca </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Do tego szczęście własne z nawiązką powraca</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-49959712194088397612010-10-06T15:25:00.000+02:002010-10-06T15:25:08.856+02:00Pytanie<div class="MsoNormal"><b>Pytanie<o:p></o:p></b></div>autor: Adam Dec<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Zastanawiamy się </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdzie jest ukryta </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Prawda o człowieku </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Czy w słowach </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Którymi tak często szafujemy</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Czy w Jego wnętrzu- w Jego sercu </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ja wybrałem ten drugi wariant poznania</div><span style="font-family: "Times New Roman"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: PL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PL;">prawdy rzeczywistej</span>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-28979813566641446152010-09-13T11:10:00.003+02:002010-09-13T11:12:03.134+02:00Nie zabraniajcie<div class="MsoNormal"><b>Nie zabraniajcie</b></div><div class="MsoNormal">autor: Adam Dec</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie zabraniajcie ptakom </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Aby nam śpiewały</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie zabraniajcie kwiatom</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Aby nam pachniały</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie zabierajcie rzekom</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Życiodajnej wody</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie zabierajcie płucom</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Oddechu przyrody</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie zabierajcie dzieciom </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Uśmiechu radości</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie zabierajcie ludziom </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Prawa do miłości</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie zabierajcie...</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-39904132349786879482010-09-13T11:01:00.002+02:002010-09-13T11:01:33.483+02:00...<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"> ...</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"> autor: Adam Dec</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Idź z ufnością w nowy dzień</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Bo cóż może być piękniejszego </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak ciepło spojrzenia</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Oddech nadziei</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Uśmiech wartości</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Radość istnienia</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Idź</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Nie oglądaj się za siebie</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-39132948122210406082010-09-12T23:50:00.000+02:002010-09-12T23:50:16.472+02:00PodziękowaniaZabralam dziś ze sobą do szpitala laptopa, żeby pokazać dziadziusiowi zdjęcia bloga. Wzruszeń nie było końca. Popłakał się aż i kazał napisać tu wszystkim odwiedzającym serdeczne podziękowania i pozdrowienia! Zatem robię to z wielkim uśmiechem od niego. "Aż chce się żyć!" - powtarzał. Jego uśmiech jest bezcenny! :)Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-83117440657980482102010-09-12T10:01:00.010+02:002011-10-19T22:21:45.798+02:00Bard ziemi wadowickiej - Adam DecPoniżej artykuł p. Małgorzaty Błasiak- Warchał (Przebudzenie, nr6, 5września 2004)<br />
<br />
Adam Dec choć nie jest rodowitym wadowiczaninem, to właśnie naszemu miastu oddał swoje serce. To on zaczął pisać pierwsze piosenki o Papieżu i Wadowicach.<br />
<br />
Przybył do Wadowic 1 października 1978roku z województwa kujawsko- pomorskiego i objął stanowisko instruktora muzyki w Wadowickim Domu Kultury. Był długoletnim nauczycielem muzyki w Witanowicach. Adam Dec znany jest nam przede wszystkim jako autor pierwszych piosenek i wierszy o Wadowicach j Janie Pawle II. -Moje losy wadowickie są niejako związane z pontyfikatem Jana Pawła II- twierdzi pan Adam -Przyjechałem tutaj kilkanaście dni przed wyborem Karola Wojtyły na Papieża. Postać Jana Pawła II tak mnie zafascynowała, że napisałem dla niego wiele wierszy i piosenek, które grała założona przeze mnie kapela.<br />
Zaraz po wyborze Karola Wojtyły na Papieża, założył on kapelę podwórkową "Wadowickie Chłopaki". Pisał dla niej muzykę i teksty, które potem mieszkańcy miasta mieli okazję słuchać na wadowickim rynku czy w parku miejskim. Sam autor grał na akordeonie, a do dzisiaj można oglądać skrupulatnie prowadzone przez niego kroniki kapeli. -Skład kapeli przez 15lat jej istnienia często się zmieniał- wspomina Adam Dec - Należeli do niej: Marian Sarnecki, Marek Baca, Józef Sławek i Krzysiu Maciejczyk, Zbigniew Jura, Zbigniew Bartel, Marek Boroń, Bogdan Piątek, Andrzej Sarapata, Czesław Romanowski, Reniek i Krzysztof Kurek, Bernard Zatorski, Karol Palichleb i Franciszek Bruzda.<br />
<br />
Repertuar kapeli był nierozerwalnie związany z Wadowicami. Wesołe piosenki utrzymane w rytmie walczyka, tanga i poleczki, opowiadają o mieszkańcach miasta, jego historii i przemianach w nim zachodzących. Kapela wydała śpiewnik ze swoimi piosenkami pt. "Spacerkiem po Wadowicach czyli z Kapelą na Ty"<br />
<br />
"Wadowickie Chłopaki" często występowały w Domach Opieki Społecznej, dając koncerty zarówno osobom starszym i samotnym, jak też niepełnosprawnym. -Mnie osobiście najbliższe sercu były spotkania z niepełnosprawnymi- wspomina pan Adam -Osoby te są bardzo wrażliwe i chłoną muzykę. Kapela Adama Deca brała udział w wielu ogólnopolskich festiwalach kapel podwórkowych, zdobywając wyróżnienia i nagrody. Występowała w wielu polskich miastach z koncertami. Brała udział w programie ogólnopolskim Polskiego Radia "Ojca Świętego Polska światu dała". Wykonała i przesłała do Watykanu specjalne nagranie z piosenkami dla Ojca Świętego. Kapela kwestowała na rzecz "Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy" a także pomogła zebrać fundusze na odbudowę jednego z domów dziecka w Kłodzku po powodzi w 1997roku. Inicjatorem wszystkich tych działań był twórca kapeli- Adam Dec. - Od dziesięciu lat kapela praktycznie nie działała- mówi. -Martwi mnie fakt, że w czasie ostatnich uroczystości związanych z urodzinami i rocznicami papieskimi, nikt nie zainteresował się występami kapeli "Wadowickie Chłopaki". Niewiele jest w naszym mieście tak wadowickich akcentów jak ta właśnie kapela. Mam nadzieję, że nasze instrumenty nie zdążą zardzewieć i będą miały okazję jeszcze zabłyszczeć przed wadowiczanami.<br />
<br />
Mimo, iż od kilku lat pan Adam jest na emeryturze, to nadal jest aktywnym twórcą. Jest autorem kilku hymnów dla szkół, między innymi dla SP nr 1w Wadowicach, Gimnazjum nr 1 w Wadowicach, SP w Barwałdzie Dolnym i Gimnazjum im. Żwrki i Wigury w Radoczy. - Wcale nie jest łatwo napisać hymn dla szkoły- mówi pan Adam -Każda ze szkół ma swój charakter. Przesłanie, jakie niesie patron, a także zmiany zachodzące w naszym kraju powinny być w takim hymnie wyrażone. Od niedawna Adam Dec współpracuje ze scholą "Opoka". Dla nich przygotował utwory: "Słowo Ojczyzna", "Witaj nam w Ojczystym kraju", "Bądź pozdrowiony", "Gdy Opoka śpiewa". Kilka z nich znajduje się na ostatniej płycie scholi.<br />
<br />
Muzyka to nie jedyna pasja pana Adama. Od wielu lat bowiem pisze wiersze. Początkowo była to poezja związana z pracą pedagogiczną w szkole. Przygotował tomik wierszy dla nauczycieli, jako pomoc dydaktyczną. Tematem ostatnich wierszy jest życie, zarówno troski, jak i radości. Codziennie spotyka różnych ludzi i niejednokrotnie sa oni bohaterami jego wierszy. Niedawno wydał tomik swojej poezji pt. "Prawda życia". Jaki jest jego stosunek do świata? Najlepiej wyrazi to fragment jego wiersza:<br />
<br />
"Każdy dzień jest dla mnie wielką radością<br />
Każdy dzień spełnionym marzeniem<br />
Witam go z wiarą, nadzieją, miłością<br />
Napawam się każdym jego tchnieniem<br />
<br />
Cieszy mnie każdy ranek, kiedy znów mnie budzi<br />
i każda pora roku- jesień, zima, lato...<br />
Jestem szczęśliwy, bo jestem wśród ludzi<br />
I Tobie, Boże, dziękuję za to!<br />
<br />
(...)<br />
Żyć dla siebie to nie sztuka<br />
Więc potrzeby w koło szukaj<br />
Bo kto sercem innym płaci<br />
Ten zyskuje, a nie traci"<br />
<br />
<br />
<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/M2w6tC1QGSA?fs=1&hl=pl_PL"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/M2w6tC1QGSA?fs=1&hl=pl_PL" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-91029672876024189862010-09-12T00:20:00.002+02:002010-09-12T00:20:06.211+02:00Jak?<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal"><b>Jak?</b></div><div class="MsoNormal">autor: Adam Dec <b><br />
</b></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak uskrzydlić myśli </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Którym brak znaczenia</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak obronić radość</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Której dość cierpienia</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak myśleć o szczęściu </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Które uleciało</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak ożywić serce</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Które bić przestało </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak mówić o sławie</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Kiedy brak oręża</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak szukać pomocy</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy w koło syk węża</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Jak myśleć o jutrze</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy noc Ci zostanie</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Więc-jak?- zapytujesz</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Odpowiem pytaniem...</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-345733806085924492010-09-11T23:43:00.000+02:002010-09-11T23:45:49.417+02:00Szukaj radości<div class="MsoNormal"><b>Szukaj radości </b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">autor: Adam Dec<br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Szukasz radości? Nie szukaj daleko</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Cel jej spełnienia jest tuż obok Ciebie</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Odczytasz z twarzy drugiego człowieka</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">I z Jego oczu w jakiej jest potrzebie</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Może samotność myśli Jego plami </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Może nostalgia w sercu wyłom czyni </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Czy o poranku upora się z łzami </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Pomstując: Boże cóżem Ci uczynił? </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Dla niego jutro jest na wagę złota </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Lecz w jakiż kruszec Życie można zmienić?</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Odbierz mu pustkę, co myśli omota</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">I wskaż tę drogę wyjścia spośród cieni</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-70445550498266103922010-09-11T23:39:00.000+02:002010-09-11T23:39:15.044+02:00...<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">... </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">autor: Adam Dec </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Idąc pośród ludzi nie tracę uśmiechu </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Czerpiąc z natury co tylko się da </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Chciałbym przyodziać słowami pociechy </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">To, co zabrała niejedna ludzka łza</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-61516779644657877702010-09-11T23:32:00.000+02:002010-09-11T23:32:01.160+02:00Prawda życia<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:Standardowy;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
</style> <![endif]--> <br />
<div class="MsoNormal"><b>Prawda życia </b></div><div class="MsoNormal">autor: Adam Dec</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ciesz się wartością Prawdy</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy nią władasz</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ciesz się wartością Miłości</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy kochać potrafisz </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ciesz się wartością Zaufania</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy ufać pragniesz</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ciesz się wartością Szczęścia</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy sam je tworzysz</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ciesz się wartością dawania</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy dajesz Siebie</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ciesz się </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Bo to jest Prawda Życia</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-8348303844271558812010-09-11T23:04:00.002+02:002010-09-13T00:06:13.711+02:00Popatrz dziecino<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><b>Ten wiersz jest mi szczególnie bliski, ponieważ powstał niedługo po moich narodzinach. </b></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"><br />
<br />
<b>"Popatrz dziecino" </b><br />
autor: Adam Dec<br />
<br />
</div><div class="MsoBodyText">Popatrz Dziecino jaki świat wspaniały<br />
Te mroźne zimy i letnie upały<br />
Poranne wschody i zachody słońca<br />
I mórz głębiny którym nie ma końca<br />
Szmer zgubionego wśród łąki strumyka<br />
Małego świerszcza subtelna muzyka<br />
Wszystko dla Ciebie Bóg stworzył kochanie<br />
Nie daj im zginąć, niech tak pozostanie.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEiHSQJetf2GbO6Otx8i6hHv0nEXTgUlmZkLL0VjnFSg07eBoSmDCVA6TIgZlhoPYEL822l2_xe7t9AobdnbFCCBJ8Qx_ZlXw4ocVAA-unD-At7dYkg1xMK3D29Z7pWFci4gGPRwZMaJ9P/s1600/Obraz+615.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="285" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEiHSQJetf2GbO6Otx8i6hHv0nEXTgUlmZkLL0VjnFSg07eBoSmDCVA6TIgZlhoPYEL822l2_xe7t9AobdnbFCCBJ8Qx_ZlXw4ocVAA-unD-At7dYkg1xMK3D29Z7pWFci4gGPRwZMaJ9P/s400/Obraz+615.jpg" width="400" /></a></div><br />
</div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1943911356642534493.post-85845604530986169372010-09-11T22:30:00.004+02:002010-12-08T01:59:18.034+01:00Kilka słów na początek...Witam wszystkich serdecznie na blogu poświęconym twórczości mojego ukochanego dziadziusia. Zaczynam go pisać, ponieważ nie mogę pogodzić się z tym, że większość utworów, które pisze od lat trafia "do szuflady". <br />
Chętnie stworzyłabym stronę internetową, ale niestety nie potrafię. Kto wie? Może znajdzie się jakaś chętna osóbka, która mi w tym pomoże. Na tą chwilę nie potrafię pozbierać myśli w odpowiednie słowa, ponieważ wszystkie wędrują do szpitala, w którym dziadziuś leży już trzeci tydzień. Głęboko wierzę w to, że wszystko wróci do normy. Tak mi obiecał.<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal"><b>Ręce które leczą</b></div><div class="MsoNormal">autor: Adam Dec</div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Gdy ostatnia Twa nadzieja gdzieś utonie</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Straszne myśli Cię dopadną jak szakale</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Specjaliści wszak orzekli: „to już koniec”</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Że ratunku już dla Ciebie nie ma wcale...</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Bądź uparty- niechaj wiara Ci podpowie</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Wśród kolejnej może nieprzespanej nocy</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Że jest ktoś, kto Ci przywróci zdrowie </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">On wciąż czeka by udzielić Ci pomocy </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ludzkie serce wciąż otwarte do dawania </div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Ludzkie ręce, z których wiara emanuje</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Przyjacielu zwykły człowiek Ci się kłania</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">I za odzyskany uśmiech Ci dziękuje<br />
<br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;"></div><div class="MsoNormal" style="line-height: 150%;">Dziadziuś ! zdrowiej nam!<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilMld3i2goFhegA80nSBed0c7GQPNkPtkx-mW5z-LKSwREBaRSywF2EPkbsvKZpFLibKEYgBxAVg35v9LM_y0IeEIzR1zOcuk5Zqsy929rQTelEztxTTfiUK2H_cG9UTAbVjz2_XDHYiND/s1600/Obraz+0552.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilMld3i2goFhegA80nSBed0c7GQPNkPtkx-mW5z-LKSwREBaRSywF2EPkbsvKZpFLibKEYgBxAVg35v9LM_y0IeEIzR1zOcuk5Zqsy929rQTelEztxTTfiUK2H_cG9UTAbVjz2_XDHYiND/s320/Obraz+0552.jpg" /></a></div></div>Monikahttp://www.blogger.com/profile/15693870209882659304noreply@blogger.com4